คอร์ด เนื้อเพลง ล้อเกวียน - คาราบาว

คอร์ด เนื้อเพลง ล้อเกวียน - คาราบาว

INTRO: /F Em/F Em/
 
        F              Em
(พูด)     ประเทศไทย  
                                F                Em
            เป็นดินแดนที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทย 
        F                      Em
            บรรพบุรุษของเรา
 
                                    F
            ล้วนปกป้องแผ่นดินผืนนี้ 
                  Em
            ด้วยเลือดเนื้อชีวิต 
             F                      Em
            เพื่อความอุดมสมบูรณ์ขึ้นในปัจจุบัน 
        F                   Em
            เราจึงกล่าวขานกันได้ว่า 
                Fmaj7     Em
            ในนํ้ามีปลาในนามีข้าว 
        F           Cmaj7
            ชาวนากว่าครึ่งประเทศ 
        F                         Em
            ล้วนแล้วแต่ผลิตข้าวได้ปีละมากๆ 
             F                             Em
            เพื่อเลี้ยงประชากรของเรา 
                       F
            และส่งเป็นสินค้าออก 
                      Em
            ยังประเทศเพื่อนบ้าน 
        F                      Cmaj7
            เฮอะ...รัฐบาลท่านก็ตระหนักดี 
            Fmaj7
            ถึงปัญหาเหล่านี้ 
            Em                          F
            และให้การสนับสนุนมาโดยตลอด 
      Em                    Fmaj7
            แต่ในพื้นที่อันห่างไกล 
                                         Em
            จากความเจริญออกไป 
                        F                  Cmaj7
            ยังมีชาวนาเป็นจํานวนมาก 
                                     F
            พบประสบกับปัญหา 
                                      Em
            ขาดแคลนที่ดินทํากินเป็นของตัวเอง 
        F                          Em
            ผจญกับภัยธรรมชาติ 
                        F                       Em
            นํ้าท่วม    ฝนแล้ง    ความหนาวเย็น  
        F
            พี่น้องที่รัก 
Cmaj7                                Fmaj7
            การที่เรามีชีวิตอยู่รวมกันในวันนี้ 
 
                     Em                                F
            เราได้กินข้าวจากผู้ที่ปลูกข้าวให้เรากิน 
     Em
            เกวียนเล่มแล้วเล่มเล่า 
                   Fmaj7                                  Em
            ที่ขนข้าวออกมาจากหมู่บ้านของพวกเขา 
                                      F                        F#dim
            จะมีสักเล่มไหมที่จะกลับคืนไปสู่พวกเขา 
                                 G
            ด้วยข้าวปลาที่เต็มเกวียน 
 
            ด้วยล้อเกวียนที่กดลึกลงไปในดิน 
 
                                            Em
        ล้อเกวียนเวียนหมุนทิ้งฝุ่นลืมรอย 
                                         D            G
        ใบไม้ร่วงผลอยเคลื่อนคล้อยตามฤดูกาล 
                 Em                                     Am
        บรรยากาศ...เริ่ม่ปลี่ยนไม่เหมือนวันวาน 
                Em               Am
        ใบไม้ร่วงแต่ดอกผลิบาน 
                      F#m7(b5)         B7
        ข้าวกลางลานตกเม็ลดเหลือฟาง 
                                  Em
ลมหนาวห่มเนื้อครั้งเมื่อวันก่อน 
                                   D              G
เปลี่ยนเป็นแรงร้อน  ร้าวรานแผดเผาผิวนาง 
        Em                                  Am
หัวใจแกร่ง   หาบคอนไม้คานโค้งบาง 
               Em                    Am
เหมือนรวงเรียวเคียวคมของนาง 
             D                G
มุ่งสรรค์สร้างกสิกรรมทํานา 
       D                          Em
   *  ข้าวทุกเม็ดดั่งเกล็ดเหงื่อย้อย 
                                            D            G
       พร่างพราวพรูพร้อย   มากน้อยมีใครนําพา 
              Em                           Am
       คิดดูซิหยาดเหงื่อแรงคนทํานา 
                          Am
       (แรงงานชาวนา) 
                Em             Am
       ให้เปิบอิ่มกินอยู่ทุกครา 
                       D               G(B7)
       ความหมายว่าเลือดเนื้อเพื่อใคร 
SOLO: /Em/Em D/G/Em/Am Em/Am D/G/
                                (ซํ้า *) 
 
                                       Em
ล้อเกวียนเวียนหมุน...ทิ้งฝุ่นลืมรอย 
                                  D               G
ใบไม้ร่วงผลอย   เหลืองบางลงกลางทางไกล 
      Em                             Am
พลบคํ่าฝุ่นคลุ้งคล้อยจางห่างหาย 
     Em                         Am
วนเวียนเปลี่ยนแปลงแฝงไว้ 
                 D             G
หยาดเหงื่อใครนั้นอย่าได้ลืม